Het begon met een interview met hoofdman Karel Smetsers en Wim van den Biggelaar, dat in september vorig jaar terecht kwam in de nieuwsbrief van heemkundekring ‘De heerlijkheid’. Het vervolg liet bijna een jaar op zich wachten. Maar het vervolg mocht er zijn; een boeiend artikel van de hand van Maria van Deutekom over ontstaan en functie van Brabantse schuttersgilden gepubliceerd in “Van den Herd”. In dit artikel wordt onder de titel “In het verre verleden” ingezoomd op ons gilde.
Op het tweede artikel van haar hand hebben we maar 4 maanden hoeven wachten. Onlangs verscheen “Op- en neergang van de gilden, toegespitst op Sint Sebastiaansgilde uit Oirschot”. De titel dekt de inhoud, zij het dat ook wordt ingegaan op de betekenis van gilden anno 2020 en op de vraag hoe het komt dat gilden al eeuwen standhouden.
Te lezen valt onder andere dat ons gilde in de laatste 30 jaar van de 19-de eeuw een dieptepunt bereikte; met de verkoop van koningszilver en een trom om uit de schulden te komen. Dit gebeurde in 1870. Aan het eind van die eeuw waren er nog maar 4 gildebroeders wat leidde tot een fusie met het nieuwe St. Jorisgilde waarbij wel de oude naam en rechten van ons gilde behouden bleven. Om een mogelijk misverstand te voorkomen: het genoemde St. Joris is niet het huidige St. Joris.
Dat gilden ondanks alle ups en downs na eeuwen nog steeds stevig staan, zou, volgens onderzoek, te herleiden zijn naar de banden met de wereldlijke en kerkelijke macht. Banden die tot op de dag van vandaag in ons gilde zijn te vinden. In een ander onderzoek komt naar voren dat gilden zich altijd aan wisten te passen aan eigentijdse omstandigheden. Mevrouw Deutekom eindigt haar artikel met een verwijzing naar een recent advies van de Federatie van Brabantse schuttersgilden: kijk niet alleen naar het verleden, maar ga ook op zoek naar vernieuwing van “broederschap als hoogst te bereiken vorm van sociaal kapitaal”.
Het hele artikel is op afspraak beschikbaar via ons archief.
